پایگاه اطلاع رسانی موسسه اشراق حکمت اسلامی و خبر گزاری فارس  منتشر کرد.

انتقاد آیت الله علیدوست از سخنرانی جشن سالگرد تأسیس خانه موسیقی در درس خارج فقه

حضرت آیت الله استاد ابوالقاسم علیدوست مد ظله در تاریخ 28/7/92در جلسه خارج فقه انتقاد خود را نسبت  به آنچه در 22مهرماه در جشن چهاردهمین سالگرد تاسیس خانه موسیقی گذشت ابراز داشتند.

ایشان فرمودند: یکی از بزرگترین معضلات اجتماعی آن است که همه مردم در همه کارها ورود پیدا کنند،از بزرگترین آسیب های این مشکل،ایجاد هرج و مرج علمی و فرهنگی است.هرچند در ایران اسلامی اندیشمندانی داریم که صاحب بیست جلد اثر علمی هستند، اما هیچگاه خارج از تخصص خود ننوشته اند و در مقابل پرسش های غیر مرتبط با دانششان به راحتی جمله نمی دانم را به زبان می آورند.اما در مقابل کم نیستند افرادی که از ورود و اظهار نظر در عرصه هایی که اندک بهره ای از آن ندارند ،ابائی نداشته و بی مهابا وارد عرصه های گوناگون می شوند.هنگامی که زندگینامه این افراد را نگاه می کنیم به راحتی نمی توان تشخیص داد که  آنان چه کاره هستند و در چه بعدی دانش اندوزی کرده اند.

ورود به مسائل فقهی توسط غیر متخصصان و اظهار نظرهای مخالف شریعت در اجتماع ما رقم می خورد و هیچ تلاش در خوری برای جلوگیری از این شیوه بسیار غلط دیده نمی شود. چندی پیش شاهد بودیم که یک نظامی بازنشسته با اطلاعاتی اندک از علوم قرآنی وارد عرصه فقاهت می شود و با خلط مبحث ها و مغالطات بسیار،  نظریه مخالف ضرورت شریعت می دهد و موجبات هرج و مرج علمی و فرهنگی را فراهم می آورد.

به یاد دارم که روزی تلویزیون نگاه می کردم در یک ویژه برنامه دینی ، سخنران برنامه در ضمن معرفی خود مدرک تحصیلی خود را «مهندسی راه» عنوان کرد،مجری برنامه که از ناهمسویی دانش او با برنامه آگاه شده بود، سعی در حل مشکل کرد و گفت: البته ایشان مطالعات دینی هم دارد!!! آیا در این مرز وبوم کارشناسان دینی وجود ندارند که مهندس راه باید مسئولیت آنها را نیز به دوش بکشد؟!

در چند روز گذشته دوباره شاهد اظهار نظرهایی از این دست بودیم که در میان گذاشتن آن با شما روحانیون محترم را ضروری دانستم.

22مهرماه در جشن چهاردهمین سالگرد تاسیس خانه موسیقی که با حضور معاونت هنری وزیر ارشاد برگزاری شد،در این جلسه پس از برگزای موسیقی (بر فرض که از نوع حلال بود) سخنگو و دبیر خانه موسیقی سخنانی ناصحیح در پیوند موسیقی و فقه  بدین شرح به زبان آورد:

او در قسمتی از سخنان خود می گوید:« باید امروز فقها به ما هنرمندان که این همه جفا شده است جواب دهند. کجا نوشته شده موسیقی حرام است؟ دکتر شریعتی می گوید هیچ سند و آیه و روایتی وجود ندارد که موسیقی را حرام کرده باشد بلکه موسیقی در حد سمفونی شاهکار است..

وی گفت: در فقه شیعه اجتهاد به این دلیل بوجود آمده که مسائل روز را با شرع تبیین کند. فقها باید برای اینها جوابگو باشند.

و در ادامه می افزاید: یکی از خواسته های مهم خانه موسیقی این است که صدای بانوان باید پخش شود».

آیت الله علیدوست در ادامه فرمود: اینکه مرحوم دکتر شریعتی بر آن سندی در قرآن نیافته باشد،با توجه بدان که ایشان جامعه شناسی می داند،عجیب نیست و مانند این می ماند که بنده با تخصص فقه و اصول ادعا کنم که فلان قانون فیزیکی را در کتاب انیشتین نیافتنم!! و

اما اگر به واژه «لهو الحدیث» در کریمه: «وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَشْتَری لَهْوَ الْحَدیثِ لِیُضِلَّ عَنْ سَبیلِ اللَّهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَ یَتَّخِذَها هُزُواً أُولئِکَ لَهُمْ عَذابٌ مُهینٌ» [1] دقت شود و تطبیق آن بر غناء از منظر مفسرین جهان اسلام(شیعه و سنی) دیده شود ،بی اساسی این سخن را که مدعی است حرمت غناء سند قرآنی ندارد روشن می سازد، وانگهی بر فرض که سند قرآنی نداشته باشد مگر منابع فهم شریعت خداوند فقط قرآن است! شعار «حسبنا کتاب الله » که مخالف قرآن کریم است یکبار برای همیشه اسلام را مصیبت زده کرد.اندیشه «قرآن بسندی» یک اندیشه خطرناک غیر قرآنی است که امروزه در قالب یک  جریان پیگیریی می شود.و

در هر حال باید از هرج و مرج  به ویژه در عرصه فهم صحیح دین،جلوگیری به عمل آید خصوصا در انقلاب اسلامی ایران  که همت بر اجرایی کردن شریعت مطهر اسلام دارد و از نعمت حضور ولی فقیه،مراجع عظام و عالمان دینی بهره مند است.